Hubble, ‘dans halindeki’ iki galaksinin görüntüsünü yayınladı
NASA'nın uzay teleskobu Hubble, çektiği yeni kare ile galaksimizin uzak köşelerine ışık tutmaya devam ediyor.
Amerikan Havacılık ve Uzay Dairesi’nin (NASA) uzay teleskobu Dünya’dan tam 424 milyon ışık yılı uzaklıkta yer alan UGC 2369 sisteminde, UGC 2369N ve UGC 2369S isimli iki farklı galaksinin fotoğrafını yayınladı.
Amerikan Havacılık ve Uzay Dairesi’nin (NASA) 1990 senesinde Discovery uzay mekiği tarafından yörüngeye taşınan Hubble Uzay Teleskobu bugüne kadar evrenin derinliklerinden sayısız kareyi bizler ile paylaştı.
Mars ve galaksiler
NASA, 2001 yılından beri Mars’ın yörüngesinde bulunan Odyssey aracı tarafından gönderilen dolunay fotoğraflarını yayınladı.
Odyssey’in kızılötesi kameraları tarafından yakalanan görüntülerde, dolunay ısı dereceleri nedeniyle gökkuşağı renklerinde birer ‘şeker’ gibi görünüyor.
Dünya’dan 3 bin ışık yılı ötede Kuğu (Cygnus) takımyıldızı yakınındaki “NGC 7027” gezegen nebulasında tespit edilen molekül ilk kez uzayda gözlenmiş oldu.
Cygnus takımyıldızı
SOFIA Bilim Merkezi Direktörü Harold Yorke, söz konusu gözlemin evrenin erken oluşum kimyasına dair bilinenleri teyit ettiğini belirterek, “Bu molekül aslında orada duruyordu. Ancak doğru konumda doğru araçlarla gözlenmesi gerekiyordu ve SOFIA bunu mükemmel şekilde yaptı.” ifadelerini kullandı.
Cygnus (Kuğu) Takımyıldızı modern 88 takımyıldızdan biridir. Birçok parlak yıldız içerir. Bu yıldızlardan en önemlisi ve en parlak olanı Deneb’dir ve yaz üçgeninin üç yıldızından biridir. Kuğu takımyıldızı görünüm bakımından Samanyolu üzerinde güneye doğru uçan bir kuşu andırır. Takımyıldız, gökyüzünün (veya gök kürenin) bölündüğü 88 alandan her birine verilen isimdir.Terim genellikle, yanlış bir biçimde, görünüşte birbiriyle ilgili gözüken yıldız gruplarını tanımlamak için kullanılır.
Bazı ünlü takımyıldızlar, çeşitli nesnelere benzetilen parlak yıldız düzenlerine sahiptir. Örnek olarak, bir avcı figürünü çağrıştıran Avcı Takımyıldızı (Orion) ve aslan figürü çağrıştıran Aslan Takımyıldızı (Leo) verilebilir.
Klaudyos Batlamyus’un resmi; 16. yüzyıl modern Alman stilinde kitap kabartması
Eski gök bilimciler bu şekilleri efsanelerdeki belirli hayvanlara ve kahramanlara benzetmiş ve bunların tanrılarca gökyüzüne çıkarıldıklarına inanmışlardır. Takımyıldızların büyük bölümünü, eski Yunanlar ve Romalılar adlandırmıştır,ama onlar da bu adları Babilliler’den almış olabilirler.[kaynak belirtilmeli] Takımyıldızların oluşturduğu bu şekiller geceleri gökyüzünde incelenecek olursa, gözlemlenen şekillerin benzetilen nesnelerle arasındaki ilişkiyi fark etmek kolay olmayabilir.
Yıldızlı bir gökyüzünün karanlık bir gecede gözlemi, ilk bakışta çok büyük bir düzensizlik izlenimi uyandırır. Görülen sayısız yıldız içinde, daha parlak yıldızlar göze çarpar. Bunlar, daha zayıf parıltılı gök cisimlerini işaretlemek veya gökyüzü olaylarının yerini belirlemek için değerli karşılaştırma noktaları oluşturur. Antik Çağdan bu yana yıldızlar, mitolojik kişiler veya hayvanlarla özdeşleştirilen karakteristik şekiller, yani takımyıldızlar biçiminde gruplandırılmıştır. Ancak çağdaş astronominin gerekli gördüğü noktalar, gökyüzü koordinat sistemlerinin kesin şekilde tanımlanmasıyla sonuçlanmıştır. Böylece gök cisimlerinin gökyüzündeki konumu duyarlı olarak belirlenebilir, bu da, gözlem aletlerini, incelenmek istenen gök cisimlerine doğru çabucak yöneltmeye imkân verir.